Luther Blissett & Wu Ming


Biografia

Luther Blissett ontstond in 1994 als een ‘multiple name’ project, een groep van honderden Europese artiesten, kunstenaars en grappenmakers. Iedereen die dat wilde kon onder die naam acties ondernemen; niemand had de naam in eigendom. Luther Blissett voerde vooral een culturele guerrilla en zag zichzelf als een protestbeweging tegen de traditionele media- en cultuurindustrie. Enkele leden haalden bijvoorbeeld grappen uit waar alle gevestigde media zich door lieten foppen. Anderen maakten radio-uitzendingen voor internet. In 1999 werd onder de naam Luther Blissett ook een boek gepubliceerd, Q. Datzelfde jaar pleegde Luther Blissett een symbolische seppuku (Japanese zelfmoord).
Enkele Blissetts gingen daarna verder onder de naam Wu Ming Foundation, dat zich vooral richt op literatuur. Alle schrijfsels van Wu Ming (en Luther Blissett) zijn gratis te downloaden, ook 54, het belangrijkste boek. Wie achter de naam Wu Ming schuilgaat is niet echt duidelijk: de schrijvers wensen anoniem te blijven en laten zich aanspreken als Wu Ming 1, Wu Ming 2, Wu Ming 3, Wu Ming 4 en Wu Ming 5. Enkele van hen hebben ook solo-projecten op hun naam staan, eveneens gratis te downloaden.

Bibliografia


1999 | Q

Q | 2002

2000 | Pantegane e sangue

2000 | Canard à l'orange mécanique

2000 | Asce di guerra

2002 | 54

54 | 2003

Curiosità

Op de website van Luther Blissett vind je een overzicht van alle grappen, acties, optredens en publicaties van het collectief. Een leuk voorbeeld is de grap die ze uithaalden met Don Gelmini, een populaire katholieke priester. Je vind de Engelse tekst onder 'A phone prank on Father Gelmini'.
Voor wie zich afvraagt waar ze in hemelsnaam de naam Luther Blissett uithaalden: de man bestaat echt, en speelde één seizoen bij AC Milan.
Een van de zusjes van Luther Blissett is 0100101110101101.org, ook al een stelletje grappenmakers.
Tot slot is er best een en ander te vinden over de seppuku, de rituele zelfmoord, ook wel gekend onder de naam hara-kiri. Hier vind je een fotootje van een seppuku-pleger.
Ook de Wu Ming Foundation heeft een eigen website, waar je een aantal boeken en verhalen kan downloaden. 54 is ook in het Nederlands af te halen. Verder vind je er uitleg over copyleft en de in 2008 ter ziele gegane nieuwsbrief GIAP. We leren er ook dat Wu Ming Chinees is voor 'anoniem' of 'vijf namen', 't is maar hoe je 't uitspreekt.