In een huis in de stad is een vrouw opgehangen aan de haak van een kroonluchter. Het lijkt zelfmoord, maar dat is het niet. De oplossing heeft uiteindelijk niet zo veel om het lijf (op een spitsvondige laatste wending na), en dus is het vooral Schiavone zelf die het verschil moet maken. De man die nog elke avond gesprekken voert met zijn overleden echtgenote, maar tegelijk als een doorsnee macho niet nee zegt tegen vrouwelijk schoon. De man ook die uiteindelijk het recht laat zegevieren, al is dat naar zijn maatstaven en op zijn manier. Kortom een complexe man. Wie weet ga ik hem ooit nog eens in het hart sluiten. Ik twijfel nog, eerlijk gezegd.
Volledige bespreking via De wraak van de dodo.
