Nostalgie komt al eens met een lach en een traan, en dat is niet anders in
Van acquit.
Niets is zeker, zo blijkt, en een richting kiezen in het leven is niet
evident. Soms loopt het goed, soms stel je achteraf vast dat het niet de
goede keuze was. Pietro Grossi bevestigt na
Vuistslagen zijn grote literaire talent.
Recensie:
De wraak van de dodo
